Mobiliteitsschaal voor ouderen

Wat is de mobiliteitsschaal voor ouderen?

De ouderenmobiliteitsschaal (EMS) is een klinisch beoordelingsinstrument dat is ontwikkeld om de lichamelijke gezondheid en mobiliteit van patiënten van hoge leeftijd te beoordelen om te zien of ze het risico lopen op ongelukken (met name vallen) en of ze hulp nodig hebben om bepaalde dingen te doen, met name activiteiten in het dagelijks leven (ADL's).

De weegschaal is opgedeeld in zeven delen, die elk een bepaalde activiteit omvatten. Dit zijn de zeven delen van de schaal die worden gebruikt voor de beoordeling van mobiliteit:

• Van liegen tot zitten
• Van zitten tot liggen
• Zittend tot staand
• Staand
• Gang
• Getimede wandeling van 6 meter
• Functioneel bereik

Gezondheidswerkers die deze schaal gebruiken, zoals fysiotherapeuten, ergotherapeuten, verpleegkundigen of geriaters, zullen enkele tests moeten uitvoeren om te zien hoe de patiënt bepaalde handelingen uitvoert. De tests worden gescoord op basis van de criteria van de schaal, die later uitgebreid zullen worden besproken.

Hoe de mobiliteitsschaal voor ouderen te gebruiken

De mobiliteitsschaal voor ouderen is eenvoudig te gebruiken. Elk onderdeel heeft bepaalde beoordelingsopties waaruit u kunt kiezen op basis van observaties. Je moet de beste beoordeling kiezen. Hier is een overzicht van de zeven onderdelen en wat je voor elk onderdeel moet doen.

Zorg er eerst voor dat je het volgende voorbereidt:

• Een comfortabel onderzoeksbed
• Een stoel (de patiënt moet zittend met beide voeten op de grond kunnen staan)
• Een kamer of ruimte die groot genoeg is met een plat oppervlak
• Tape om de afstand te markeren
• Een maatstaf om afstand te meten
• Een stopwatch
• Assistenten om u en de patiënt te helpen indien nodig
• Een kopie van de Elderly Mobility Scale-pdf uit deze handleiding

Zodra u over het bovenstaande beschikt, kunt u de tests uitvoeren die nodig zijn voor de mobiliteitsschaal voor ouderen.

Van liegen tot zitten

• Laat uw patiënt in rugligging op een onderzoeksbed liggen met gestrekte benen.
• Laat ze een zittende houding aannemen (met hun benen van het bed, niet op).
• Zorg ervoor dat je helpt als ze dat nodig hebben.

Van zitten tot liggen

• Begin met een zittende houding en laat ze weer in rugligging liggen met gestrekte benen.
• Zorg ervoor dat je helpt als ze dat nodig hebben.

Zittend tot staand

• Laat je patiënt op een stoel gaan zitten. Zorg ervoor dat de stoel hoog/laag genoeg is zodat de patiënt met gestrekte rug kan zitten en zijn beide voeten op de grond kan zetten.
• Laat ze zelfstandig staan of met hulp van anderen indien nodig.
• Zeg dat ze moeten opstaan zodra je „Begin” zegt. Je gaat ze timen met een stopwatch. Als ze een volledig staande positie innemen, deactiveer dan de stopwatch.

Staand

• Laat ze tien tot twintig seconden rechtop staan en hun evenwicht bewaren. Ze kunnen met hun voeten tegen elkaar staan of met de ene voet voor de andere (waarbij de achterkant van hun voet hun tenen raakt).
• Zorg ervoor dat je ze vraagt om naar iets of iemand in de buurt te reiken en tegelijkertijd hun evenwicht te bewaren, dus zorg ervoor dat er een niet-scherp voorwerp in de buurt is dat ze kunnen pakken of een persoon naar wie ze hun hand kunnen uitsteken.

Gang

• Laat uw patiënt twee minuten door het gebied of de kamer lopen. Kijk hoe ze lopen.

Getimede wandeling van 6 meter

• Trek eerst een startlijn en een finishlijn. Deze lijnen moeten 6 meter van elkaar verwijderd zijn. Gebruik een meetlat om dit te meten.
• Dan hetzelfde als test #5, maar deze keer moet de patiënt een paar instructies volgen
• Zeg dat ze in een rechte lijn van de startlijn naar de finish moeten lopen.
• Zorg ervoor dat je „Begin” zegt om aan te geven dat ze moeten starten.
• Zorg ervoor dat je met ze loopt om te voorkomen dat ze vallen, als dat ooit gebeurt.

Functioneel bereik

• Laat je patiënt voor een muur staan. Ze zouden naast de muur moeten staan, met hun arm dicht bij de muur met een schouderflexie van 90%, en ze hun vuist moeten laten sluiten.

• Meet eerst de beginpositie van uw cliënt, met name de beginpositie van de derde metacarpale kop op de maatstaf.
• Instrueer uw patiënt daarna om zo ver mogelijk naar voren te reiken zonder zijn voeten te bewegen. Zorg ervoor dat je dicht bij ze bent voor het geval ze tekenen van vallen vertonen.
• Noteer hun bereik, oftewel het derde middenhandsbeentje op de meetlat. Houd er bij het opnemen van het bereik rekening mee dat je opneemt in centimeters.

Scoren en interpretatie van de mobiliteitsschaal voor ouderen

De ouderenmobiliteitsschaal heeft per onderdeel antwoordkeuzes ingesteld, die worden gebruikt om de EMS-schaalscores te bepalen. Hier zijn de keuzes voor elk ervan en wat de bijbehorende scores zijn:

Van liegen naar zitten en van zitten naar liggen

• Onafhankelijk = 2 punten
• Heeft hulp nodig van 1 persoon = 1 punt
• Heeft hulp nodig van 2+ personen = 0 punten

Zittend tot staand

• Onafhankelijk in minder dan 3 seconden = 3 punten
• Onafhankelijk in meer dan 3 seconden = 2 punten
• Heeft hulp nodig van 1 persoon = 1 punt
• Heeft hulp nodig van 2+ personen = 0 punten

Staand

• Staat zonder ondersteuning en kan = 3 punten bereiken
• Staat zonder ondersteuning maar heeft ondersteuning nodig om = 2 punten te bereiken
• Staat maar heeft ondersteuning nodig = 1 punt
• Staat alleen met de fysieke ondersteuning van een andere persoon = 0 punten

Gang

• Onafhankelijk met of zonder wandelstok/wandelstok = 3 punten
• Onafhankelijk met een loopframe = 2 punten
• Mobiel met loophulpmiddel maar onregelmatig of onveilig = 1 punt
• Heeft fysieke hulp of constante supervisie nodig om te lopen = 0 punten

Getimede wandeling van 6 meter

• Was in staat om onder de 15 seconden te eindigen = 3 punten
• Was in staat om te eindigen tussen 16 — 30 seconden = 2 punten
• Duurde meer dan 30 seconden om te finishen = 1 punt
• Niet in staat om 6 meter af te leggen = 0 punten

Functioneel bereik

• Hun bereik is meer dan 20 cm. = 4 punten
• Hun bereik ligt tussen de 10 - 20 cm. = 2 punten
• Hun bereik is minder dan 10 cm. = 0 punten

Nadat u alle scores hebt behaald, berekent u de som en raadpleegt u vervolgens de resultaatinterpretatie per score die hieronder wordt gegeven:

Scores van 0-9

Een score van 0-9 betekent dat de patiënt afhankelijk is van mobiliteitsmanoeuvres. Ze hebben hulp/ondersteuning nodig voor de basisactiviteiten van het dagelijks leven.

Scores van 10-13

Een score van 10-13 betekent dat de patiënt op het randje staat wat betreft veilige mobiliteit en onafhankelijkheid als het gaat om dagelijkse activiteiten, maar ze hebben nog steeds hulp nodig bij sommige mobiliteitsmanoeuvres.

Scores van 14+

Een score van meer dan 14 betekent dat de patiënt alleen en veilig mobiliteitsmanoeuvres kan uitvoeren, en bovendien is hij onafhankelijk als het gaat om de basisactiviteiten van het dagelijks leven.

Wanneer kun je de mobiliteitsschaal voor ouderen het beste gebruiken?

De tests die bij de schaal betrokken zijn, zullen de zorgverlener een goed beeld geven van de functionele status, lichamelijke gezondheid en mobiliteit van de oudere patiënt. De resultaten van deze tests kunnen helpen bij het nemen van behandelbeslissingen en -plannen die hopelijk de functionele mobiliteit van de patiënt zullen verbeteren of hen op zijn minst zullen helpen om het hoofd te bieden aan hun nieuwe realiteit en deze te accepteren als de afname van hun mobiliteit niet ongedaan kan worden gemaakt.

Als een oudere persoon een afspraak met u maakt omdat hij of zij gecontroleerd wil worden op mobiliteitsproblemen of verslechtering, voeren beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg vaak uitgebreide evaluaties van een patiënt uit, waaronder verschillende tests, zoals deze, die perfect zijn om te beoordelen of ze een reeks potentiële problemen hebben waarmee ze te maken hebben of het risico lopen te ontwikkelen.

Wat zijn de voordelen van de mobiliteitsschaal voor ouderen?

Het heeft tal van voordelen om de mobiliteitsschaal voor ouderen op te nemen in de uitgebreide tests die u op uw patiënt gaat uitvoeren. Hier zijn er een paar:

• Identificeer het valrisico: Door uw patiënten de activiteiten te laten uitvoeren, kunt u zien of ze tekenen vertonen die erop kunnen wijzen dat ze het risico lopen te vallen.
• Identificeer andere mogelijk gerelateerde mobiliteitsproblemen: Naast een val kan de weegschaal ook beoordelen of de patiënt te maken heeft met andere mogelijke mobiliteitsgerelateerde zenuw- en spierfunctiestoornissen of dat hij het risico loopt deze te ontwikkelen. Dit zal duidelijk worden wanneer ze activiteiten uitvoeren die aan deze schaal zijn gekoppeld, zoals simpelweg van positie veranderen van liggen naar zitten en vice versa.
• Help bij het ontwikkelen van passende zorgplannen: De eindscore van de patiënt en de observaties van de patiënt tijdens de activiteiten die aan de weegschaal zijn gekoppeld, zouden u goed van pas moeten komen als het gaat om het ontwikkelen van een op maat gemaakt zorgplan voor hen. Dit plan kan oefeningen bevatten om de mobiliteit te verbeteren, een dieet om de botgezondheid beter te verzorgen, of een plan om de patiënt naar een instelling voor begeleid wonen te brengen.
• Gebruikt als monitoringtool: U kunt deze schaal opnieuw gebruiken voor patiënten die uw uitgevoerde behandelplan volgen, vooral als ze bij u langskomen voor een routinecontrole. Het kan een monitoringinstrument zijn om te bepalen of uw behandelplan effectief is of moet worden aangepast op basis van de voortgang.