Bewegingsbereik van de knie

Wat is bewegingsbereik (ROM)?

Bewegingsbereik (ROM) is cruciaal voor het beoordelen en begrijpen van de mogelijkheden van het menselijk bewegingsapparaat. Deze term omvat hoeveel een specifiek gewricht of lichaamsdeel rond een gewricht of een vast punt kan worden bewogen. ROM-beoordeling speelt een cruciale rol in verschillende medische en revalidatiecontexten en helpt bij de diagnose, behandeling en monitoring van aandoeningen van het bewegingsapparaat.

ROM is onderverdeeld in drie primaire typen, die elk verschillende inzichten bieden in de mobiliteit van een gewricht:

Passieve ROM (PROM)

Dit verwijst naar het bewegingsbereik dat wordt bereikt wanneer een externe kracht, zoals een therapeut of een mechanisch apparaat, uitsluitend gewrichtsbewegingen induceert. PROM vertegenwoordigt doorgaans het maximale bewegingsbereik van de gewrichten, wat een basis vormt voor het beoordelen van de mogelijke beperkingen of beperkingen in gewrichtsmobiliteit.

ROM met actieve ondersteuning (AAROM)

In gevallen waarin een gewricht gedeeltelijke ondersteuning nodig heeft om te bewegen, komt een actief ondersteund bewegingsbereik in het spel. Deze hulp is vaak nodig wanneer een patiënt zwakte, pijn of veranderingen in de spierspanning ervaart. AAROM zorgt voor een meer gecontroleerde en ondersteunde beweging, wat bijdraagt aan de revalidatie.

Actieve ROM (AROM)

Actief bewegingsbereik omvat gewrichtsbewegingen die worden bereikt door de samentrekking en ontspanning van tegengestelde spieren. Het buigen van de elleboog of elleboogflexie vereist bijvoorbeeld de samentrekking van de biceps terwijl de tricepsspier ontspant. AROM is bijzonder belangrijk omdat het het vrijwillige en functionele bewegingspotentieel van een individu weerspiegelt zonder externe hulp.

Houd er rekening mee dat de normale ROM-waarden variëren, afhankelijk van het specifieke lichaamsdeel en de individuele kenmerken. Bij de interpretatie van ROM-beoordelingen wordt rekening gehouden met individuele variaties in gewrichtsmobiliteit, waarbij het belang van gepersonaliseerde en patiëntgerichte zorg wordt benadrukt.

Hoe werkt deze Knee Range of Motion Chart?

Een bewegingsbereik van de knie, een ROM-diagram voor de knie, een knieflexiediagram en een extensiekaart is een waardevol hulpmiddel voor het beoordelen en volgen van de flexibiliteit, kracht en herstel van het kniegewricht. Het helpt beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg, zoals fysiotherapeuten en artsen, maar ook patiënten om de voortgang in de loop van de tijd te volgen.

Nadat u de benodigde hulpmiddelen hebt voorbereid, zoals een goniometer - een gradenboog die gewrichtshoeken meet - schrijfmateriaal en het sjabloon, en uw patiënt vooraf hebt voorbereid door ze te laten zitten, staan of liggen, is het tijd om de resultaten vast te leggen op het Knee Range of Motion Chart-document. Hier volgt een kort overzicht van hoe het werkt en hoe je het kunt gebruiken:

Stap 1: Meet en registreer het bewegingsbereik van de knie

Gebruik de sjabloon als referentie en vraag uw patiënt zichzelf te positioneren zodat u het bewegingsbereik van de knie gemakkelijker kunt meten. Noteer vervolgens, na het uitlijnen en gebruiken van de goniometer om flexie en extensie te meten, de resultaten op het sjabloon en de interne en externe rotaties. Het is het beste om voor elke meting de corresponderende hoeken en eventuele opmerkingen of observaties te noteren, zoals feedback over pijn en ongemak in de daarvoor bestemde ruimtes.

Stap 2: Interpreteer de resultaten

Naast eventuele opmerkingen of opmerkingen tijdens de test, kunt u ook uw interpretatie van de resultaten noteren, omdat dit kan helpen om verbeteringen bij te houden of problemen te identificeren. Om u te helpen, is het normale bereik van volledige extensie meestal 0 graden, terwijl volledige flexie maximaal 135 graden is.

Stap 3: Bespreek de bevindingen met de patiënt

Bespreek de bevindingen die je hebt opgeschreven met je patiënt. Je bent vrij om ze de afbeelding op het sjabloon en je notities te laten zien, zodat ze de beperkingen van hun kniebereik beter kunnen visualiseren.

Stap 4: Volg de voortgang en vergelijk

Vergeet niet om het sjabloon op te slaan voor toekomstig gebruik nadat u het met de patiënt hebt besproken. Misschien vindt u uw sjabloon nuttig wanneer u inzichten nodig hebt voordat u een beslissing neemt, behandelplannen aanpast of ervoor zorgt dat de patiënt op schema ligt voor herstel, vooral na een blessure of operatie, zoals een totale knieprothese.

Wat zijn de normale bewegingsbereiken van de knie?

Het begrijpen van het normale bewegingsbereik van de knie is essentieel voor het meten van de functionele mogelijkheden van dit cruciale gewricht, dat een cruciale rol speelt in de dagelijkse activiteiten. Hier is een lijst met de normale bewegingsbereiken van de knie, afhankelijk van de activiteit:

Lopen (flexie van ongeveer 60°)

Het lopen vereist een specifieke mate van knieflexie. In een typische loopcyclus heeft één been ongeveer 60 graden flexie nodig om soepele en efficiënte bewegingen mogelijk te maken. Dit knieflexiebereik maakt afwisselend (volledige) knieverlenging en buiging mogelijk, wat bijdraagt aan het dynamische karakter van lopen.

Comfortabel zitten (minstens 90°)

Om comfortabel te kunnen zitten, moet het kniegewricht minimaal 90 graden buigen. Deze mate van flexie zorgt voor een comfortabele en stabiele zitpositie, of het nu in een stoel, op een bank of tijdens verschillende dagelijkse activiteiten waarbij je zit.

Zittend met gekruiste benen (ongeveer 120°)

Voor activiteiten zoals zitten met gekruiste benen is een grotere mate van knieflexie vereist, meestal rond de 120 graden. Deze reeks biedt de flexibiliteit die nodig is om deze zithouding aan te nemen, die vaak wordt gezien in verschillende culturele en recreatieve omgevingen.

Maximale knieflexie (tot ongeveer 145°)

Hoewel de typische ROM voor de knie maximaal 135 graden is, kunnen veel mensen een nog grotere buiging bereiken, tot ongeveer 145 graden. Dit uitgebreide assortiment biedt een flexibiliteitsmarge die geschikt is voor verschillende bewegingen en posities die verder gaan dan wat nodig is voor routinematige activiteiten.

Wat veroorzaakt een beperkt bewegingsbereik?

Een beperkt bewegingsbereik in de knie kan de dagelijkse activiteiten aanzienlijk belemmeren, wat van invloed is op de kwaliteit van leven van personen die met deze uitdaging worden geconfronteerd. Verschillende aandoeningen dragen bij aan beperkte kniemobiliteit (bijv. knieblessure, overgewicht, spierspanning), elk met verschillende kenmerken en implicaties. Het begrijpen van de onderliggende oorzaken is cruciaal voor een effectieve diagnose en de ontwikkeling van gerichte interventies.

Hier zijn enkele veelvoorkomende factoren die verband houden met een beperkte knie-ROM:

Osteoartritis

Deze degeneratieve gewrichtsaandoening draagt in belangrijke mate bij aan een beperkt bewegingsbereik van de knie. Artrose leidt tot vernauwing van de gewrichtsruimte, de vorming van osteofyten (botsporen) en erosie van kraakbeen. Deze veranderingen leiden tot pijn, stijfheid en verminderde mobiliteit, wat gevolgen heeft voor de algehele functionaliteit van individuele gewrichten.

Meniscal tranen

Verwondingen aan de menisci, met name in de mediale of laterale menisci van de knie, kunnen resulteren in een beperkt bewegingsbereik van de knie. Dergelijke tranen kunnen optreden als gevolg van trauma of degeneratieve veranderingen. Meniscusscheuren dragen bij aan pijn, zwelling en instabiliteit, waardoor het vermogen van de knie om vrij te bewegen wordt beïnvloed.

Auto-immuunziekten

Reumatoïde artritis en artritis psoriatica, beide auto-immuunziekten, gaan gepaard met een beperkt bewegingsbereik van de knie. Deze aandoeningen omvatten kraakbeenafbraak en gewrichtsontsteking, wat leidt tot pijn, stijfheid en verminderde mobiliteit. Het beheersen van de onderliggende auto-immuunrespons is essentieel om de bijbehorende beperkingen in de knie-ROM aan te pakken.

Patellofemorale aandoeningen

Een spectrum van aandoeningen valt onder patellofemorale aandoeningen, waardoor het bewegingsbereik van de knie beperkt is. Voorbeelden hiervan zijn patellofemoraal pijnsyndroom, patellapendinitis en patella-instabiliteit. Deze aandoeningen leiden vaak tot pijn, instabiliteit en beperkingen in de gewrichtsbeweging.

Traumatisch letsel

Verwondingen zoals ligamenteuze verstuikingen, meniscusscheuren of breuken kunnen leiden tot een beperkt bewegingsbereik van de knie. Traumatische gebeurtenissen kunnen pijn, zwelling en instabiliteit veroorzaken, die allemaal bijdragen aan verminderde gewrichtsbewegingen. Effectieve behandeling van deze blessures is cruciaal voor het herstel van de optimale kniefunctie.

Hoe kan ik het bewegingsbereik vergroten?

Veel mensen proberen de mobiliteit en functionaliteit te verbeteren door het bewegingsbereik van hun knie (ROM) te verbeteren. Verschillende methoden kunnen bijdragen aan een verhoogde knie-ROM, met een scala aan benaderingen die inspelen op verschillende behoeften en voorkeuren.

Hier is een lijst met verschillende effectieve strategieën om te overwegen:

• Fysiotherapie: Door middel van gerichte oefeningen en rekoefeningen in de fysiotherapie op basis van een beoordeling door een fysiotherapeut van het huidige bewegingsbereik en de specifieke beperkingen van de patiënt, kunnen individuen de kniemobiliteit geleidelijk vergroten en tegelijkertijd de juiste vorm en veiligheid garanderen.
• Regelmatige knieoefeningen: Specifieke oefeningen, zoals hielverschuivingen, quad-rekoefeningen, kniebochten en quad-activators, kunnen bijzonder effectief zijn bij het richten van de beenspieren en -structuren rond het kniegewricht. Consistente beoefening van deze oefeningen draagt bij aan een verbeterde algemene kniefunctie en een verhoogde ROM.
• Strekt zich uit: Een verscheidenheid aan rekoefeningen kan in een routine worden opgenomen om specifiek gericht te zijn op de verbetering van de knie-ROM. Zittende scoots en knie-tot-borstrekoefeningen met behulp van een stoel, evenals wandrekoefeningen en hielverschuivingen die worden uitgevoerd terwijl u op de grond ligt, kunnen effectief bijdragen aan meer flexibiliteit.
• Gezamenlijke mobilisatie: Het opnemen van gewrichtsmobilisatie, een vorm van manuele therapie, in een revalidatieplan kan nuttig zijn bij het verhogen van de knie-ROM. Deze techniek omvat bekwame, praktische bewegingen door een zorgverlener om gewrichtsstijfheid en -beperkingen aan te pakken.
• Knieoperatie: In bepaalde gevallen waarin conservatieve methoden onvoldoende blijken te zijn, kan een chirurgische ingreep worden overwogen om de ROM-waarde van de knie te verhogen. Zorgverleners kunnen chirurgische ingrepen aanbevelen, zoals artroscopische chirurgie of gewrichtsmanipulatie onder narcose, om specifieke structurele problemen aan te pakken die een optimale kniemobiliteit belemmeren.