Tabela dawkowania homeopatycznego

Czym jest homeopatia?

Homeopatia została założona pod koniec XVIII wieku przez niemieckiego lekarza Samuela Hahnemanna. Dzięki unikalnemu podejściu do diagnostyki, leczenia i dawkowania zyskał popularność na całym świecie jako medycyna uzupełniająca i alternatywna (CAM).

W swoim artykule w British Journal of Clinical Pharmacology Ernst (2002) wyjaśnia, że homeopatia opiera się na dwóch zasadach. Pierwsza zasada jest znana jako „jak leczy jak”. Ta koncepcja sugeruje, że pacjenci doświadczający określonych objawów mogą znaleźć ulgę dzięki lekarstwu homeopatycznemu, który wywołuje podobne efekty, gdy jest podawany zdrowym osobom. Druga zasada twierdzi, że leki homeopatyczne zachowują swoją aktywność biologiczną nawet po znacznym rozcieńczeniu i suksusji, pozostając skuteczne nawet po rozcieńczeniu poza liczbą Avogadro.

Homeopatia uważa, że niższe potencje leków mogą być bardziej skuteczne (National Center for Complementary and Integrative Health, 2018) niż wyższa moc dla skuteczniejszej odpowiedzi leczniczej. Na przykład środek o średniej lub niskiej mocy może być często bardziej skuteczny niż środki o wyższej mocy, w zależności od specyficznych objawów i potrzeb danej osoby.

Skuteczność homeopatii jest tematem szeroko dyskutowanym w środowisku medycznym. Grams (2019) twierdzi, że homeopatia podważa metodę naukową i napędza niepokojący wzrost postaw postnauki i postprawdy, które stopniowo niszczą zaufanie do instytucji naukowych i integralność samej nauki. Podobnie Ernst (2002) twierdzi, że homeopatii nie można uznać za terapię opartą na dowodach ze względu na jej nieprawdopodobne teorie i brak rygorystycznych badań klinicznych uzasadniających jej twierdzenia.

Pomimo kontrowersji związanych z homeopatią, nadal jest popularnym wyborem dla wielu osób poszukujących alternatywnych lub uzupełniających opcji leczenia. Niektórzy uważają, że profesjonalny homeopata lub lekarz homeopata oferuje łagodniejsze i bardziej naturalne podejście do leczenia bez ostrych skutków ubocznych często związanych z medycyną konwencjonalną.

Co to jest homeopatyczna tabela dawkowania?

Tabela dawkowania homeopatycznego służy jako cenny punkt odniesienia dla lekarzy i pacjentów w celu określenia prawidłowej dawki i homeopatycznej potencji leków homeopatycznych. Ta tabela kategoryzuje rozcieńczenia homeopatyczne za pomocą trzech skal:

• Skala dziesiętna (X lub D): Skala ta odnosi się do liczby rozcieńczeń i rozcieńczenia pierwotnej substancji (energicznie wstrząśniętej). Na przykład moc 6X oznacza, że oryginalna substancja została rozcieńczona sześć razy podczas preparatu homeopatycznego.
• Skala centesimalna (C): Podobnie jak w skali dziesiętnej, ta skala potencji wskazuje liczbę rozcieńczeń i sukcesji, ale w bardziej znaczącym stosunku. Na przykład moc 30° C leku homeopatycznego wskazywałaby, że oryginalna substancja była rozcieńczana i rozcieńczana trzydzieści razy z rzędu.
• Skala Quintamillesimal (Q lub LM): Skala potencji LM jest odmianą skali Centesimal. Obejmuje rozcieńczanie i suszenie środków przy użyciu stosunku 1:50,000. Ta skala wydaje się być łagodniejsza i bardziej odpowiednia dla osób wrażliwych.

Tabela dawkowania homeopatycznego zawiera również potencjalne dawki leczenia homeopatycznego oparte na rozcieńczeniu i sile działania oraz sugerowaną częstotliwość podawania preparatów homeopatycznych. Jest to kluczowe narzędzie, które można wykorzystać jako punkt odniesienia dla preparatów homeopatycznych.

Należy jednak pamiętać, że Food and Drug Administration (FDA) nie reguluje stosowania leków homeopatycznych i nie ma standardowych wytycznych dotyczących dawkowania (Center for Drug Evaluation and Research, 2019). Pracownicy służby zdrowia powinni ostrzec pacjentów przed samoleczeniem lekami homeopatycznymi i tworzeniem własnych planów dawkowania.

Jak działa nasz szablon homeopatycznego wykresu dawkowania?

Carepatron stworzył homeopatyczny szablon przewodnika dawkowania, który może być używany jako odniesienie dla poziomów potencji i potencjalnych dawek środków na podstawie skali X, C i LM.

Krok 1: Pobierz wykres

Kliknij „Użyj szablonu”, aby uzyskać dostęp do szablonu za pośrednictwem aplikacji Carepatron. Możesz także kliknąć „Pobierz”, aby uzyskać wersję PDF szablonu Homeopatycznego wykresu dawkowania.

Krok 2: Przejrzyj informacje

Przeczytaj homeopatyczną tabelę potencji, aby zapoznać się z różnymi skalami i odpowiadającymi im rozcieńczeniami dla homeopatycznych wskazówek dotyczących dawkowania. Zwróć uwagę na potencjalne dawkowanie i częstotliwość podawania dla każdego poziomu potencji.

Krok 3: Użyj jako odniesienia

Ta tabela dawek homeopatii ma służyć jako narzędzie referencyjne pomagające w wyborze i podawaniu leków homeopatycznych. Jednak nie zalecamy tworzenia planu dawkowania wyłącznie na podstawie tego wykresu.

Krok 4: Zapisz i udostępnij

Możesz zapisać i wydrukować tabelę dawkowania leków homeopatycznych w celach informacyjnych lub udostępnić ją współpracownikom, którzy mogą uznać ją za przydatną. Pamiętaj, aby powiedzieć im, że wykres nie powinien być używany jako samodzielny przewodnik dotyczący dawkowania homeopatycznego.

Przykłady środków homeopatycznych

Dostępna jest różnorodna gama środków zaradczych, z których każdy twierdzi się, że jest skierowany do określonych dolegliwości z odrębnymi wskazaniami i zastosowaniami. Oto niektóre z najczęstszych leków homeopatycznych i ich zastosowania:

• Arnica montana: Ten środek jest kamieniem węgielnym medycyny homeopatycznej, znanej z leczenia urazów fizycznych, siniaków i bólu mięśni. Jest uważany za szczególnie korzystny po operacji, pracy dentystycznej lub jakichkolwiek urazach, które prowadzą do wstrząsu i urazu. Arnica sprzyja szybszemu gojeniu, zmniejszając obrzęk i ból, co czyni ją niezbędnym lekarstwem w homeopatycznych zestawach pierwszej pomocy.
• Belladonna: Znana z szybkiego działania w ostrych stanach, Belladonna jest uważana za najskuteczniejszą w leczeniu nagłych, intensywnych objawów, takich jak wysoka gorączka, zaczerwienienie, pulsujący ból i stany zapalne. Jest szczególnie przydatny w ostrych infekcjach, w których osoba może odczuwać gorącą, zaczerwienioną skórę, zaczerwienioną twarz i rozszerzone źrenice.
• Nux Womica: Ten środek jest często stosowany w przypadku problemów wynikających z ekscesów stylu życia, takich jak przejadanie się, nadmierne spożywanie kofeiny lub alkoholu oraz brak snu. Wiadomo, że rozwiązuje zaburzenia trawienia, w tym zgagę, nudności, wzdęcia i zaparcia, oferując ulgę tym, którzy czują się drażliwi, chłód i ogólnie nadmiernie pobłażliwi.
• Nagietek afficinalis: Wykorzystywany ze względu na swoje niezwykłe właściwości lecznicze nagietek jest stosowany zewnętrznie jako krem, maść lub spray w celu łagodzenia i leczenia skaleczeń, zadrapań, ran i drobnych oparzeń.
• Pulsatilla: Ten środek jest odpowiedni dla delikatnych, emocjonalnych osób, które czują się lepiej na świeżym powietrzu. Jest powszechnie stosowany w przeziębieniach z grubą, żółtą wydzieliną, żylakami i zaburzeniami miesiączkowania.
• Rhus toksykodendron: Idealny na bóle stawów i mięśni, który poprawia się wraz z ruchem, Rhus Tox jest najlepszym lekarstwem na stany takie jak zapalenie stawów, ból pleców i skręcenia. Jest to szczególnie pomocne, gdy ból jest silniejszy przy początkowym ruchu, ale zmniejsza się wraz z ciągłym ruchem.
• Krzemionka (krzemionka): Silicea to potężny środek na wypychanie odłamków lub ciał obcych ze skóry. Jest również stosowany do wzmacniania słabych, łamliwych paznokci i włosów oraz do leczenia stanów związanych z tworzeniem się ropy, takich jak ropnie lub infekcje.

Ponownie, osoby powinny skonsultować się z pracownikiem służby zdrowia przed wypróbowaniem jakichkolwiek leków homeopatycznych, zwłaszcza jeśli są w ciąży lub przyjmują inne leki. Leki homeopatyczne mogą być stosowane z tradycyjnymi metodami leczenia, ale pacjenci muszą ujawnić wszystkie zabiegi, które są poddawane, aby zapewnić brak interakcji lub działań niepożądanych.

Czy leki homeopatyczne są skuteczne?

Jak wspomniano, skuteczność leków homeopatycznych była od dawna dyskutowana, ale liczne anegdotyczne doniesienia sugerują, że wiele osób znalazło pozytywne wyniki z ich stosowania. Jednym z potencjalnych wyjaśnień tego zjawiska jest siła sugestii i przekonań; podobnie jak inne formy medycyny alternatywnej, sposób myślenia jednostki i zaufanie do lekarstwa mogą znacząco wpłynąć na jej doświadczenie.

Lobera i Rogero-García (2020) podkreślają, że naukowa prezentacja alternatywnych terapii, w tym homeopatii, poprzez receptę, komunikację i marketing, odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu zaufania publicznego. Razem czynniki te ilustrują złożoną dynamikę związaną z postrzeganiem i skutecznością terapii homeopatycznych.

Jednak systematyczny przegląd systematycznych przeglądów homeopatii przeprowadzony przez Ernsta (2002) ujawnia niewystarczające dowody, aby twierdzić, że jakikolwiek konkretny lek homeopatyczny wywołuje klinicznie istotne efekty, które różnią się od placebo lub przewyższają inne interwencje kontrolne dla każdego schorzenia.

I odwrotnie, niektórzy eksperci twierdzą, że mogą istnieć prawdziwe reakcje fizjologiczne na leki homeopatyczne. Proces rozcieńczania stosowany w tworzeniu tych leków może aktywować pewne szlaki biochemiczne w organizmie, prowadząc do odpowiedzi immunologicznej lub innych mechanizmów gojenia.

Bell i Koithan (2012) proponują model nanocząstek homeopatii, sugerując, że ta medycyna alternatywna jest naukowo wiarygodna i poparta istotnymi badaniami empirycznymi. Ich badania wskazują, że leki homeopatyczne wywierają swoje działanie biologiczne głównie jako nanostruktury, co oznacza, że małe cząsteczki w tych środkach mogą wchodzić w interakcje z komórkami i tkankami organizmu, powodując reakcję fizjologiczną.

Dalej wspierając ten pomysł, badanie przeprowadzone przez van Wijk & Wiegant (2015) zbadało, w jaki sposób leki homeopatyczne wpływają na organizm ludzki, w szczególności poprzez ich wpływ na przewodność elektryczną skóry. W swoich badaniach przenieśli zdrowego pacjenta do stanu chorego przy użyciu niskiej dawki toksyny, zanim wystawiili go na działanie leku homeopatycznego lub placebo. Dane z badań otwartych (229 punktów) i ślepych (750 punktów) wykazały, że leki homeopatyczne rzeczywiście mogą wpływać na przewodnictwo. Wyniki ujawniły dokładność identyfikacji 85% w badaniach otwartych w porównaniu do 65% w badaniach ślepych, ze znacznymi różnicami w przewodnictwie między lekami homeopatycznymi i placebo w obu typach badań. Sugeruje to, że napięcie mięśniowe testera może wpływać na dobór lekarstwa, co dodatkowo wskazuje, że homeopatia może mieć namacalny wpływ na przewodnictwo elektryczne organizmu, a co za tym idzie, na jego fizjologiczne skutki.

Niemniej jednak zarówno pracownicy służby zdrowia, jak i pacjenci powinni zachować ostrożność, rozważając homeopatię jako alternatywne leczenie. Chociaż może wykazywać potencjalne skutki fizjologiczne, brak dowodów naukowych i wiarygodności jego zasad budzi obawy co do jego bezpieczeństwa i skuteczności.

Referencje

Bell, I.R., i Koithan, M. (2012). Model działania leków homeopatycznych: nanocząstki o niskiej dawce, allostatyczna adaptacja krzyżowa i zależne od czasu uczulenie w złożonym systemie adaptacyjnym. Medycyna uzupełniająca i alternatywna BMC, 12(1). https://doi.org/10.1186/1472-6882-12-191

Centrum Ewaluacji i Badań Leków. (2019). Produkty homeopatyczne. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków. https://www.fda.gov/drugs/information-drug-class/homeopathic-products

Ernst, E. (2002). Systematyczny przegląd systematycznych przeglądów homeopatii. Brytyjski Dziennik Farmakologii Klinicznej, 54(6), 577—582. https://doi.org/10.1046/j.1365-2125.2002.01699.x

Grams, N. (2019). Homeopatia — gdzie jest nauka? Raporty EMBO, 20(3). https://doi.org/10.15252/embr.201947761

Lobera, J. i Rogero-García, J. (2020). Wygląd naukowy i homeopatia. Determinanty zaufania do medycyny komplementarnej i alternatywnej. Komunikacja zdrowotna, 36(10), 1278—1285. https://doi.org/10.1080/10410236.2020.1750764

Narodowe Centrum Zdrowia Komplementarnego i Integracyjnego. (2018, lipiec). Homeopatia.

van Wijk, R. i Wiegant, F.A.C. (2015). Fizjologiczne działanie leków homeopatycznych w zamkniętych badaniach — ocena krytyczna. Homeopatia, 104(4), 292—294. https://doi.org/10.1016/j.homp.2015.06.001