Modern Death Cafés: veilige plekken om het einde van het leven te bespreken

Wat zijn moderne doodscafés?

In de moderne tijd van vandaag verschilt de dood enorm van wat het enkele decennia geleden was. De vooruitgang in de moderne geneeskunde heeft de levensverwachting verlengd en medische teams spelen nu een cruciale rol in de zorg aan het einde van het leven. Hoewel deze ontwikkelingen de overlevingskansen hebben verbeterd, hebben ze de samenleving ook gedistantieerd van directe ervaringen met de dood. In tegenstelling tot vroeger, toen de dood een zichtbaarder onderdeel was van het dagelijks leven, komen veel mensen het nu vooral tegen in ziekenhuizen of via medische dossiers. Door deze verschuiving zijn gesprekken over sterfelijkheid ongemakkelijk of zelfs taboe geworden.

Er bestaan moderne sterfcafés om daar verandering in te brengen. Volgens de officiële website van Death Cafe (n.d.) werd het eerste death cafe voor het eerst aangeboden in Oost-Londen in 2011 door Jon Underwood en gefaciliteerd door psychotherapeut Sue Barsky Reid, opgericht op basis van het werk van Bernard Crettaz. Het was bedoeld om een veilige, open ruimte te creëren waar mensen hun eigen ervaringen met een sterfcafé konden bespreken, hun gedachten konden delen over hersendood, celdood en de emotionele aspecten van sterven. Deze bijeenkomsten helpen familieleden en individuen hun weg te vinden in de realiteit van het menselijk bestaan en bevorderen een dieper begrip van sterfelijkheid als een meer universele waarheid.

Waarom is het gezond om over de dood te kunnen praten?

Open gesprekken over de dood helpen mensen verdriet te verwerken, angst te verminderen en weloverwogen beslissingen te nemen over zorg aan het levenseinde.

Volgens de Harvard Medical School (2011) dragen sterke relaties bij aan een langer en gezonder leven door het bevorderen van emotioneel welzijn en open communicatie. In de context van overlijdenscafés moedigen deze ruimtes eerlijke discussies over sterfelijkheid aan, waardoor individuen hun band met dierbaren kunnen versterken door angsten aan te pakken, ervaringen te delen en de realiteit van de dood te omarmen in een ondersteunende omgeving.

De medische technologie is aanzienlijk vooruitgegaan, waardoor de levensverwachting is verlengd en de manier waarop we de dood ervaren, is veranderd. Ondanks deze vooruitgang blijft de dood echter onvermijdelijk: ons lichaam veroudert, cellen sterven en medische ingrepen kunnen het proces alleen maar vertragen, niet voorkomen. De American Medical Association (n.d.) benadrukt het belang van planning rond het levenseinde, maar veel mensen vermijden hierover te praten totdat ze geconfronteerd worden met een crisis.

In het debuutboek van Warraich Moderne dood: hoe medicijnen het levenseinde hebben veranderdonderzoekt hij hoe de moderne samenleving afstand heeft genomen van de dood, waardoor het moeilijker wordt om te accepteren en je erop voor te bereiden (Warraich, 2017). Death Cafés dichten deze kloof aan door een ruimte te bieden waar individuen openlijk hun angsten kunnen bespreken, ervaringen kunnen delen en een beter begrip kunnen krijgen van hun eigen sterfelijkheid.

Hoe helpen moderne doodscafés bij de ontkenning van de dood?

Geneeskunde heeft de manier waarop we de dood ervaren veranderd. De medische vooruitgang heeft de levensverwachting verlengd, het stervensproces naar ziekenhuizen verschoven en mensen verwijderd van de meest elementaire aspecten van sterfte. Als gevolg hiervan vermijden veel mensen de dood te bespreken of zelfs te erkennen, wat leidt tot een fenomeen dat bekend staat als doodsontkenning. Deze terughoudendheid kan voor uitdagingen zorgen bij de besluitvorming rond het levenseinde, waardoor familieleden niet voorbereid zijn op cruciale keuzes met betrekking tot palliatieve zorg, testamenten en begrafenisarrangementen. Het vermijden van gesprekken over de dood kan ook de angst versterken, waardoor het voor individuen moeilijker wordt om verdriet te verwerken of de realiteit van hun eigen sterfelijkheid te accepteren.

Hoe moderne doodscafés omgaan met ontkenning van de dood

Moderne sterfcafés helpen deze cyclus te doorbreken door open discussies over zaken rond het levenseinde te bevorderen in een ondersteunende omgeving. Deze bijeenkomsten moedigen mensen aan om hun angsten onder ogen te zien, persoonlijke ervaringen te delen en een beter begrip te krijgen van wat zorg aan het einde van het leven inhoudt. Door gesprekken over de dood te normaliseren, voelen deelnemers zich meer op hun gemak om hun wensen te bespreken, weloverwogen keuzes te maken en zich emotioneel voor te bereiden op hun eigen overlijden of dat van dierbaren.

Door deze discussies helpen moderne sterfcafés het perspectief van de samenleving te veranderen en de dood om te zetten van een gevreesd taboe in een natuurlijk en geaccepteerd deel van het leven. Door proactief tegemoet te komen aan problemen rond het levenseinde kunnen individuen keuzes maken die aansluiten bij hun waarden, zodat ze op het juiste moment de zorg krijgen die ze willen.

Voordelen van moderne cafés voor existentiële en rouwtherapeuten

Moderne overlijdenscafés bieden waardevolle voordelen voor existentiële en rouwtherapeuten door diepere gesprekken over de dood en de impact ervan op de menselijke ervaring te bevorderen. Deze ruimtes moedigen mensen aan om over sterfte te praten op manieren die traditionele zorginstellingen vaak niet doen, waardoor therapeuten thema's als verlies, betekenis en acceptatie met hun cliënten kunnen verkennen.

Ondersteuning van een verrijkt begrip van de dood

De dood is lange tijd onderwerp geweest van filosofisch en medisch onderzoek. Vanuit het perspectief van de interne geneeskunde is de definitie van overlijden veranderd als gevolg van moderne technologie, zoals ventilatoren en cardiopulmonale reanimatie, die biologische functies kunnen verlengen. Zoals Haider Warraich (2017) verkent in zijn werk, inclusief zijn discussies over de evoluerende aard van de dood, hebben deze ontwikkelingen onze perceptie van wanneer het leven echt eindigt, gecompliceerd gemaakt. Moderne sterftecafés helpen therapeuten om met deze complexiteiten om te gaan door een ruimte te bieden waar individuen openlijk de realiteit van sterfelijkheid kunnen confronteren.

Een veilige ruimte creëren voor discussie

Death Cafés functioneren als een discussiegroep waar therapeuten kunnen observeren hoe individuen verdriet, angst en existentiële zorgen verwerken. Dit komt overeen met het ethos van rouwtherapie: individuen helpen emoties te verwerken in een ondersteunende omgeving. Door deze gesprekken aan te gaan, krijgen therapeuten inzicht in hoe verschillende generaties met sterfelijkheid omgaan. Vervolgens kunnen ze hun therapeutische aanpak aanpassen om tegemoet te komen aan de evoluerende houding ten opzichte van de dood.

Het bewustzijn en de acceptatie van de dood vergroten

Een van de grootste voordelen van moderne sterfcafés is hun vermogen om het bewustzijn van de dood te vergroten in een samenleving die dit vaak vermijdt. Door de geschiedenis heen was de ervaring van de dood directer — mensen waren er getuige van in hun huizen en gemeenschappen. Tegenwoordig komen velen, dankzij moderne technologie en geïnstitutionaliseerde gezondheidszorg, alleen in ziekenhuizen met de dood om. Door deze verschuivingen zijn mensen minder bereid om met verdriet om te gaan of zaken rond het levenseinde te bespreken. Death Cafés helpen deze kloof te overbruggen door existentiële en rouwtherapeuten een enorme hoeveelheid gedeelde ervaringen te bieden die hun praktijk kunnen verbeteren.

Zoals Anthony Hopkins ooit zei: „Niemand van ons komt hier levend vandaan.” Door deze waarheid te omarmen, kunnen existentiële en rouwtherapeuten hun cliënten beter begeleiden naar acceptatie, veerkracht en een gezondere relatie met sterfelijkheid.

Belangrijkste afhaalrestaurants

Anders dan vroeger overlijden de meeste mensen nu in ziekenhuizen onder de hoede van een medisch team, in plaats van thuis omringd door familieleden. Deze verschuiving heeft bijgedragen aan de ontkenning van de dood, waardoor het voor individuen moeilijker is geworden om zich voor te bereiden op het onvermijdelijke.

Death Cafés pakken deze groeiende kloof aan door een ruimte te bieden waar iemand openlijk over sterven kan praten, angsten kan confronteren en een dieper inzicht kan krijgen in sterfelijkheid. Deze gesprekken helpen individuen niet alleen weloverwogen beslissingen te nemen over zorg aan het levenseinde, maar bieden hen ook inzicht in hoe de houding van de samenleving ten opzichte van de dood blijft evolueren.

Referenties

Amerikaanse medische vereniging. (n.d.). Vroegtijdige zorgplanning. AMA-code voor medische ethiek. https://code-medical-ethics.ama-assn.org/ethics-opinions/advance-care-planning

Death Cafe. (n.d.). Wat is Death Cafe? https://deathcafe.com/what/#:~:text=Our%20History,and%20Death%20Cafe%20was%20born. &text=De%20eerste%20Death%20Cafe%20in%20De%20uk%20werd %20in, York%20Times%20 (voorpagina!) &text=We%20zijn%20Momenteel %20werken%20aan, lezen%20Meer.

Harvard Medical School. (2011, 18 januari). Versterk relaties voor een langer en gezonder leven. Uitgeverij Harvard Health. https://www.health.harvard.edu/healthbeat/strengthen-relationships-for-longer-healthier-life

Warraich, H. (2017). De moderne dood: hoe medicijnen het levenseinde hebben veranderd. St. Martin's Press.