Çevre Terapisi: Müşterilerin Ruh Sağlıklarında Gezinmelerine Yardımcı Olun

Çevre terapisi nedir?

Bir kişiyi çevreleyen ortam, iyileşme yolculuğunda herhangi bir ilaç veya bireysel terapi seansı kadar güçlü olabilir. Çevre terapisi, tüm tedavi ortamını bir iyileştirme aracı olarak kullanan kapsamlı bir terapötik yaklaşımdır. Bu yaklaşım, günlük etkileşimleri, fiziksel alanları ve grup dinamiklerini büyüme ve iyileşme fırsatlarına dönüştürür (Cheng & Jeng, 2023).

“Milieu” terimi, bu terapinin değişimi kolaylaştırmak için danışanın ortamının gücünü nasıl kullandığını yansıtan Fransızca “orta” veya “çevre” kelimesinden gelir. Yatan hasta ortamlarından polikliniklere ve toplum ortamlarına kadar değişen psikiyatrik ruh sağlığı hemşireliği bağlamlarında, çevre terapisi, günlük rutinlerden sosyal etkileşimlere kadar her unsurun terapötik sürece katkıda bulunduğu yapılandırılmış bir ortam yaratır.

Birkaç temel ilke, çağdaş çevre terapisinin uygulamasını bilgilendirir:

• Destekleyici bir ortamın oluşturulması: Bu terapötik ortam hem fiziksel hem de duygusal güvenlik sağlamalıdır. Bu güvenlik, müşterilerin yeni davranışları denerken ve zor duyguları ifade etme konusunda risk almalarına olanak tanır.
• Yapı ve öngörülebilirlik: Bunlar, müşterilerin daha organize ve işlevsel davranış kalıpları geliştirmelerine yardımcı olur.
• Topluluğa vurgu ve paylaşılan sorumluluk: Burada, müşteriler pasif tedavi alıcıları yerine terapötik topluluğun korunmasında aktif katılımcılar olurlar.
• Tüm faaliyetlerin terapötik plana entegrasyonu: Bu, yemekler veya eğlence etkinlikleri gibi rutin görevleri bile büyüme için fırsatlar haline getirir.
• Bireysel ihtiyaçları grup ihtiyaçları ile dengelemek: Bu, grubun kendisinin güçlü bir terapötik ajan olabileceğini kabul eder.
• Net iletişim ve sınırlar: Bu, grup terapisi ortamı dışında daha sağlıklı ilişkiler için bir model sağlar.

Çevre terapisinin amacı

Çevre terapisi, iyileşmeyi ve olumlu değişimi teşvik etmek için tüm çevreyi kullanır. Bu terapötik modalitenin birincil amacı, çeşitli zihinsel sağlık sorunları yaşayan bireyler için terapötik bir ajan olarak işlev gören yapılandırılmış bir ortam yaratmaktır.

Psikiyatrik ruh sağlığı bakımında, özenle tasarlanmış terapötik ortam, gerçek zamanlı durumlarda yeni becerileri öğrenmek ve uygulamak için tutarlı fırsatlar sağlar. Bu tür ruh sağlığı hizmetleri, danışanların tedavi dışında yaşamlarına daha kolay aktarılan başa çıkma becerileri geliştirmelerine yardımcı olur. Şizofreni hastaları gibi ciddi akıl hastalığı olan bireyler için destekleyici ortam, daha sağlıklı alternatifleri denerken işlevsiz davranış kalıplarını ele almak için güvenli bir alan sunar.

Ek olarak, bir çevre terapi programı, sorumluluklarını kademeli olarak artırarak ve topluluk kararlarına katılımlarını artırarak müşterileri güçlendirmeyi amaçlamaktadır. Bu ilerici yaklaşım, uzun vadeli iyileşme için temel unsurlar olan güven ve kişisel kontrol duygusu oluşturmaya yardımcı olur.

Çevre terapisi teknikleri ve egzersizleri

Aşağıdakiler, ciddi akıl hastaları ve zihinsel sağlık sorunları olan bireyler için iyileşmeyi ve beceri gelişimini destekleyen iyi tasarlanmış terapötik ortam müdahalelerinin temel bileşenlerini temsil eder:

Topluluk toplantıları

Düzenli topluluk toplantıları, terapötik topluluk yaklaşımının temel taşı olarak hizmet eder. Bu yapılandırılmış toplantılar, topluluk sorunlarını tartışmak, başarıları tanımak, endişeleri ele almak ve faaliyetleri planlamak için tüm müşterileri ve mevcut personeli bir araya getirir. Tipik olarak her gün yatan hasta ortamlarında düzenlenen bu toplantılar şeffaflığı, ortak sorumluluğu ve toplu problem çözmeyi teşvik eder.

Psikoeğitim grupları

Yapılandırılmış psikoeğitim grupları, akıl hastalığı, tedavi seçenekleri ve iyileşme stratejileri hakkında temel bilgiler sağlar. Genellikle psikiyatri hemşirelik personeli tarafından kolaylaştırılan bu gruplar, danışanların durumlarını anlamalarına ve tetikleyiciler, semptomlar ve etkili yönetim stratejileri hakkında farkındalık geliştirmelerine yardımcı olur. Konular ilaç yönetimi, semptom tanıma, stres yönetimi, temel eğitim ve sağlığın teşviki içerebilir.

Beceri eğitim grupları

Pratik beceri eğitimi, genellikle zihinsel sağlık sorunlarına eşlik eden eksiklikleri ele alan çevre terapisinin bir başka hayati bileşenini temsil eder. Bu yapılandırılmış gruplar, iletişim, çatışma çözme, problem çözme ve günlük yaşam faaliyetleri gibi belirli yetkinlikleri geliştirmeye odaklanır.

Terapötik aktiviteler

Terapötik ortamdaki amaca yönelik faaliyetler, yaratıcı ifade, fiziksel hareket ve anlamlı katılım için fırsatlar sağlar. Sanat terapisi, müzik seansları, fiziksel egzersiz ve eğlence etkinlikleri, sosyal etkileşimi teşvik ederken duygusal ifade ve stres giderme için alternatif kanallar sunar.

Çevre terapisinin potansiyel faydaları

Çevre terapisinin kapsamlı doğası, geleneksel bireysel ve grup terapisinin tek başına sağlayabileceğinin ötesinde büyüme ve iyileşme için sayısız fırsat yaratır. Akıl sağlığı sorunları olan bireyler için aşağıdaki terapötik faydaları sunar:

Sürükleyici öğrenme ortamı

Çevre terapisi, müdahaleleri planlanmış seanslarla sınırlamak yerine sürekli terapötik katılım için fırsatlar yaratır. Bilişsel çevre terapisinin bu sürükleyici yaklaşımı, danışanların çeşitli durumlarda tekrar tekrar yeni becerileri uygulamalarına olanak tanır. Çevre terapisinin etkinliği üzerine yapılan araştırmalar, bu kapsamlı öğrenme bağlamının sosyo-mesleki işleyişi ve benlik saygısını önemli ölçüde iyileştirdiğini göstermektedir (Chellapan ve diğerleri, 2021).

Topluluk desteği ve akran etkisi

Çevre terapisi çalışmasının toplum temelli yapısı, resmi tedavinin ötesinde devam edebilecek doğal destek sistemleri yaratarak olumlu akran etkisinin gücünden yararlanır. İyileşmede daha da ilerleyen akranlar, etkili başa çıkma stratejilerini modeller ve paylaşılan deneyimlere dayalı gerçek teşvik sağlar.

Gerçek zamanlı terapötik müdahaleler

Çevre terapi ortamında eğitimli personelin sürekli varlığı, zorlu durumların meydana geldiği anda anında müdahale edilmesine ve işlenmesine olanak tanır. Olayları geriye dönük olarak tartışmak yerine, terapötik etkileşimler, duygusal deneyimlerin en erişilebilir olduğu andaki sorunları ele alır.

Güvenlik ve istikrar için yapılandırılmış ortam

Bu yapı, psikiyatrik hastaların zor duyguları keşfetmelerine ve bunalmadan yeni davranışlar uygulamalarına izin veren bir güvenlik duygusu yaratır. Ciddi akıl hastalığı olan ciddi şekilde rahatsız olan çocuklar ve yetişkinler için, bu çevresel istikrar, daha az yapılandırılmış ruh sağlığı ortamlarında mümkün olmayabilecek terapötik çalışmalar için bir temel görevi görür.

Çevre terapisinin dezavantajları

Birçok potansiyel faydasına rağmen, çevre terapisi, belirli bağlamlarda veya belirli popülasyonlarda etkinliğini etkileyebilecek belirli zorluklar ve sınırlamalar sunar.

Kaynak yoğunluğu

Kapsamlı psikiyatrik ortam terapisinin uygulanması, uzman personel eğitimi, uygun fiziksel alanlar ve uygun personel-müşteri oranları dahil olmak üzere önemli kaynaklar gerektirir. Tüm vardiyalarda tutarlı terapötik varlığa duyulan ihtiyaç, bu yaklaşımı diğer tedavi yöntemlerine kıyasla nispeten pahalı hale getirir.

Zaman gereksinimleri

Çevre terapisinin tam terapötik faydaları, danışanlar topluma entegre olduklarında ve değerlerini ve beklentilerini içselleştirdikçe tipik olarak kademeli olarak ortaya çıkar. Bu gelişim süreci, kısa müdahalelere ve hızlı taburculuğa vurgu yaparak günümüzün sağlık ortamında bulunamayabilecek zaman gerektirir.

Grup odaklama sınırlamaları

Çevre terapistleri bireysel ve topluluk ihtiyaçlarını dengelemek için çalışırken, birçok çevre faaliyetinin grup odaklı doğası, oldukça spesifik veya karmaşık bireysel sunumları yeterince ele almayabilir. Bazı müşteriler, standart ortam programlamasında yer alabileceğinden daha özel veya yoğun bireysel müdahalelere ihtiyaç duyabilir.

Ana çıkarımlar

Çevre terapisi, tüm çevreyi terapötik bir araç olarak kullanarak geleneksel terapinin ötesine geçen ruh sağlığı tedavisine güçlü bir yaklaşımı temsil eder. Çevre terapisi çalışmasının başarısı nihayetinde yapıyı esneklikle, topluluk ihtiyaçlarını bireysel gereksinimlerle ve terapötik sınırları gerçek bağlantıyla dengeleyen düşünceli uygulamaya bağlıdır.

Sağlık hizmetleri daha insan merkezli yaklaşımlara doğru gelişmeye devam ederken, terapötik ortamın ilkeleri - güvenlik, toplum, amaca yönelik faaliyet ve güçlendirme - yalnızca semptomları değil, tüm insanı sosyal bağlamlarında ele alan ruh sağlığı hizmetleri oluşturmak için kalıcı rehberler sağlar.

Referanslar

Chellappan, X.B., Rentala, S. ve Das, A. (2021). Depresif bozukluğu olan yatan hastalar üzerindeki terapötik ortam müdahalesinin etkinliği: Kuzey Hindistan'dan bir fizibilite çalışması. Psikiyatrik Bakımda Perspektifler. https://doi.org/10.1111/ppc.12725

Cheng, C.-M. ve Jeng, J.S. (2023). Bölüm 5 - Tedaviye dirençli depresyon için psikiyatrik rehabilitasyon ve bilişsel eksiklik. C.-T. içinde. Li ve C.-M. Cheng (Ed. ), Beyin Araştırmalarında İlerleme. Elsevier. https://doi.org/10.1016/bs.pbr.2023.02.006