Hypogonadisme ICD-10-CM-codes | 2023

Welke ICD-10-codes worden gebruikt voor hypogonadisme?

Hypogonadisme, een medische aandoening die wordt gekenmerkt door onvoldoende productie van geslachtshormonen (oestrogeen bij vrouwen, testosteron bij mannen), kan voornamelijk te wijten zijn aan gonadale disfunctie of secundair aan hypofyse- of hypothalamische aandoeningen. De codes van de International Classification of Diseases, 10e editie (ICD-10) vergemakkelijken de identificatie en classificatie.

De ICD-10-codes voor hypogonadisme omvatten:

• E29.1: Testiculaire hypofunctie: Deze code wordt gebruikt voor aandoeningen zoals 5-alfa-reductasedeficiëntie (die mannelijk pseudohermafroditisme veroorzaakt), gebrekkige biosynthese van testiculair androgeen NOS en niet-specifiek testiculair hypogonadisme.

• E29.8: Andere testiculaire disfunctie: Deze code omvat andere testiculaire disfuncties die niet onder een andere code zijn gecategoriseerd.

• E29.9: Testiculaire disfunctie, niet gespecificeerd: Deze code wordt gebruikt wanneer een specifiek type testiculaire disfunctie niet is gespecificeerd.

• E28.39: Andere primaire ovariële insufficiëntie: Deze code identificeert aandoeningen zoals primair ovarieel hypogonadisme, waarbij de eierstokken geen normale hoeveelheden hormonen produceren.

• E23.0: Hypopituïtarisme: Deze code staat voor hypopituïtarisme, waarbij de hypofyse niet voldoende hoeveelheden van bepaalde hormonen aanmaakt. Het wordt gebruikt voor aandoeningen zoals hypofysehypogonadisme.

• E23.7: Stoornis van de hypofyse, niet gespecificeerd: Deze code wordt gebruikt wanneer een specifiek type hypofyseaandoening niet is aangegeven.

Deze codes bieden een betrouwbare manier om patiënten met hypogonadisme te classificeren, te diagnosticeren en te behandelen. Nauwkeurige codering is cruciaal om inzicht te krijgen in de prevalentie van de ziekte, de comorbiditeiten en de effectiviteit van behandelstrategieën. Ze vormen een integraal onderdeel van de behandeling van ziekteverzekeringsclaims en stellen beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg in staat ervoor te zorgen dat patiënten de juiste zorg krijgen.

Bovendien vergemakkelijken deze codes epidemiologische studies, helpen ze bij de toewijzing van middelen binnen de gezondheidszorg en bieden ze een algemeen aanvaarde definitie van ziekten.

Bekijk de uitlegvideo en bronnen van Carepatron om de ICD-codes van Hypogonadisme beter te begrijpen.

Als u deze codes begrijpt, kunt u betere patiëntenzorg, nauwkeurigere diagnoses en een gestroomlijnde administratie van de gezondheidszorg mogelijk maken.

‍Welke ICD-codes voor hypogonadisme zijn factureerbaar?‍

De veelgebruikte codes voor hypogonadisme, E29.1, E29.8, E29.9, E28.39, E23.0 en E23.7, zijn allemaal factureerbare codes. Deze worden gebruikt bij medische facturering en codering om medische diensten in verband met hypogonadisme te vergoeden.

Klinische informatie

• Hypogonadisme kan het gevolg zijn van een probleem met de testikels (primair hypogonadisme) of de hypothalamus of hypofyse (secundair hypogonadisme).
• Aandoeningen zoals het Klinefelter-syndroom, hemochromatose, bof en letsel aan de testikels kunnen leiden tot primair hypogonadisme.
• Aandoeningen zoals het Kallmann-syndroom, hypofyseaandoeningen, ontstekingsziekten en het gebruik van bepaalde medicijnen kunnen secundair hypogonadisme veroorzaken.
• De symptomen variëren afhankelijk van het geslacht van de patiënt en omvatten haaruitval, spierverlies, abnormale borstgroei, verminderde groei van de penis en testikels, osteoporose, lage seksuele drift, onvruchtbaarheid bij mannen, gebrek aan menstruatie, langzame of afwezige borstgroei en opvliegers bij vrouwen.

Synoniemen zijn onder meer:

• Testiculaire hypofunctie
• Testiculaire disfunctie
• Primair ovariumfalen
• Hypopituïtarisme
• Stoornis van de hypofyse