Verhoogde D-dimeer ICD-10-CM-codes | 2023
Ontdek de nauwkeurige ICD-10-CM-codes voor verhoogde D-dimeerwaarden, die nauwkeurige medische diagnoses en gestroomlijnd gezondheidszorgbeheer mogelijk maken.
Welke ICD-10-codes worden gebruikt voor een verhoogd D-dimeer?
ICD-10-CM-codes zijn essentieel voor het nauwkeurig documenteren en classificeren van medische aandoeningen. Als het gaat om verhoogde D-dimeerwaarden, helpen specifieke codes beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg om deze aandoening te identificeren en te volgen. Hier zijn zes tot tien veelgebruikte ICD-10-CM-codes voor verhoogde D-dimeer, samen met korte klinische beschrijvingen voor elk:
R79.89 - Andere gespecificeerde abnormale bevindingen van de bloedchemie
Deze code documenteert abnormale D-dimeerwaarden zonder een specifieke onderliggende oorzaak te specificeren. Het maakt algemene tracking en monitoring van verhoogde D-dimeerwaarden mogelijk.
R79.1 - Verhoogd carcino-embryonaal antigeen (CEA)
Verhoogde D-dimeerwaarden kunnen optreden bij verhoogde CEA-waarden, wat wijst op een mogelijke onderliggende maligniteit. Deze code helpt bij het identificeren van dergelijke gevallen en helpt bij een passende follow-up.
R79.89 - Andere gespecificeerde abnormale bevindingen van de bloedchemie: verhoogd D-dimeer
Deze specifieke code documenteert verhoogde D-dimerniveaus, wat zorgt voor een nauwkeurigere classificatie voor trackingdoeleinden.
R79.89 - Andere gespecificeerde abnormale bevindingen van de bloedchemie: High D Dimer
Net als de vorige code duidt deze specifiek op hoge D-dimeerwaarden, waardoor een betere categorisatie en behandeling van patiënten met een verhoogd D-dimeer mogelijk is.
I82.401 - Acute embolie en trombose van niet nader gespecificeerde diepe aderen van de rechter onderste extremiteit
Verhoogde D-dimeerwaarden kunnen wijzen op de aanwezigheid van diepe veneuze trombose (DVT). Deze code staat voor een acute DVT in de rechter onderste extremiteit, mogelijk geassocieerd met een verhoogd D-dimeer.
I82.402 - Acute embolie en trombose van niet nader gespecificeerde diepe aderen van de linker onderste extremiteit
Net als de vorige code vertegenwoordigt deze een acute DVT in de linker onderste extremiteit. Het helpt bij het specificeren van de locatie en houdt rekening met verhoogde D-dimeerwaarden.
I82.403 - Acute embolie en trombose van niet nader gespecificeerde diepe aderen van de onderste extremiteit, bilateraal
Deze code duidt op een acute DVT die bilateraal optreedt in de onderste ledematen, rekening houdend met verhoogde D-dimeerwaarden die aan beide zijden zijn waargenomen.
I82.411 - Acute embolie en trombose van de rechter femurader
Verhoogde D-dimeerwaarden kunnen verband houden met een acute embolie of trombose in de rechterdijader. Deze code biedt nauwkeurige documentatie voor dergelijke gevallen.
I82.412 - Acute embolie en trombose van de linker femorale ader
Net als bij de vorige code specificeert deze de locatie als de linker dijbeenader, waardoor een nauwkeurige rapportage van gevallen met verhoogde D-dimeerwaarden mogelijk is.
I82.413 - Acute embolie en trombose van de femurader, bilateraal
Deze code duidt op acute embolie of trombose die bilateraal optreedt in de femuraders, rekening houdend met verhoogde D-dimeerwaarden die aan beide zijden zijn gedetecteerd.
Welke Elevated D Dimer ICD-codes zijn factureerbaar:
Hier volgt een overzicht van de vraag of veelgebruikte ICD-10-CM-codes voor verhoogde D-dimeerwaarden al dan niet factureerbaar zijn, samen met een uitleg voor elk:
R79.89 - Andere gespecificeerde abnormale bevindingen van de bloedchemie
Ja, deze code is factureerbaar omdat deze specifieke abnormale bevindingen in de bloedchemie weergeeft, waaronder verhoogde D-dimeerwaarden. Het maakt nauwkeurige facturering en terugbetaling mogelijk.
R79.1 - Verhoogd carcino-embryonaal antigeen (CEA)
Ja, deze code is factureerbaar omdat deze wijst op verhoogde niveaus van carcino-embryonaal antigeen (CEA), wat in verband kan worden gebracht met verhoogde D-dimeerspiegels. Het helpt bij de facturering voor gerelateerde diagnostische onderzoeken en monitoring.
I82.401 - Acute embolie en trombose van niet nader gespecificeerde diepe aderen van de rechter onderste extremiteit
Ja, deze code is factureerbaar omdat het een acute aandoening is, met name een embolie of trombose in de rechter onderste extremiteit, die in verband kan worden gebracht met verhoogde D-dimeerwaarden. Het maakt een passende facturering en vergoeding mogelijk.
I82.402 - Acute embolie en trombose van niet nader gespecificeerde diepe aderen van de linker onderste extremiteit
Ja, net als de vorige code is deze factureerbaar omdat deze duidt op een acute embolie of trombose in de linker onderste extremiteit. Facturering is noodzakelijk voor nauwkeurige documentatie en terugbetaling.
I82.403 - Acute embolie en trombose van niet nader gespecificeerde diepe aderen van de onderste extremiteit, bilateraal
Ja, deze code is factureerbaar omdat het gaat om een acute aandoening waarbij sprake is van bilaterale diepveneuze embolie of trombose, die kan samenvallen met verhoogde D-dimeerwaarden. Facturering is noodzakelijk voor een goede financiële administratie.
I82.411 - Acute embolie en trombose van de rechter femurader:
Ja, deze code is factureerbaar omdat het duidt op een acute embolie of trombose, met name in de rechterdijader, wat gepaard kan gaan met verhoogde D-dimeerwaarden. Het zorgt voor nauwkeurige facturering en terugbetaling.
I82.412 - Acute embolie en trombose van de linker femurader:
Ja, net als de vorige code is deze factureerbaar omdat het duidt op een acute embolie of trombose in de linker dijbeenader. Facturering is noodzakelijk om de specifieke diagnose weer te geven voor vergoedingsdoeleinden.
I82.413 - Acute embolie en trombose van de femurader, bilateraal:
Ja, deze code is factureerbaar omdat deze duidt op een acute aandoening waarbij sprake is van bilaterale embolie of trombose in de femuraders, mogelijk geassocieerd met verhoogde D-dimeerwaarden. Facturering is vereist voor nauwkeurige financiële rapportage.
Klinische informatie
- Verhoogde D-dimeerwaarden worden vaak gebruikt als marker voor trombose of bloedstolselvorming in het lichaam.
- Het is een nuttig diagnostisch hulpmiddel bij het evalueren van aandoeningen zoals diepveneuze trombose (DVT), longembolie (PE) en gedissemineerde intravasculaire coagulatie (DIC).
- Verhoogde D-dimeerwaarden kunnen ook worden gezien bij andere aandoeningen dan trombose, zoals infecties, ontstekingen, maligniteiten en postoperatieve toestanden.
- De D Dimer-test wordt vaak gebruikt op spoedeisende hulpafdelingen om de aanwezigheid van een bloedstolsel uit te sluiten bij patiënten met symptomen die wijzen op DVT of PE.
- Patiënten met een vermoeden van DVT of PE en negatieve D-dimer-resultaten hebben minder kans op deze aandoeningen, waardoor verdere beeldvormende onderzoeken niet nodig zijn.
- Het is echter belangrijk op te merken dat een verhoogd D-dimeergehalte alleen niet diagnostisch is voor een specifieke aandoening, en dat verder diagnostisch onderzoek meestal vereist is voor een definitieve diagnose.
- De klinische betekenis van verhoogde D-dimeerwaarden hangt af van de klinische presentatie van de patiënt, de medische geschiedenis en andere relevante bevindingen.
- Snelle evaluatie en passende behandeling zijn cruciaal wanneer verhoogde D-dimeerwaarden worden gedetecteerd, aangezien deze kunnen wijzen op een onderliggende ernstige medische aandoening.
- Monitoring en opvolging van D-dimerspiegels zijn noodzakelijk om de respons op de behandeling te beoordelen en verdere managementbeslissingen te begeleiden.
- Samenwerking tussen zorgverleners, waaronder artsen, laboratoriumspecialisten en radiologen, is essentieel voor het interpreteren en integreren van D-dimer-resultaten in de klinische context.
Synoniemen zijn onder meer:
- Verhoogde D-dimeerwaarden
- Producten met verhoogde afbraak van fibrine
- Hogere niveaus van fibrinogeenafbraakproducten
- Gesplitste producten met verhoogd fibrinogeen
- Verhoogde niveaus van fibrinefragment D-dimeer
Veelgestelde vragen
Verhoogde D-dimeerwaarden worden meestal gediagnosticeerd door middel van een bloedtest die de hoeveelheid D-dimeer in het bloed meet.
Verhoogde D-dimeerwaarden kunnen ook worden gezien bij aandoeningen zoals infecties, ontstekingen, maligniteiten en postoperatieve toestanden.
Verhoogde D-dimeerwaarden moeten aanleiding geven tot verdere evaluatie om de onderliggende oorzaak vast te stellen. Aanvullende diagnostische tests, zoals beeldvormende onderzoeken of klinische beoordelingen, kunnen nodig zijn om een definitieve diagnose te stellen.