Bilaterale ICD-10-CM-codes voor cellulitis in de onderste ledematen

Welke ICD-10-codes worden gebruikt voor bilaterale cellulitis in de onderste ledematen

L03.119

De code L03.119 komt overeen met „Niet gespecificeerde cellulitis van een ledemaatsegment”. Deze code wordt gebruikt wanneer de exacte locatie van de cellulitis op de onderste extremiteit niet expliciet is gespecificeerd. Deze dubbelzinnigheid kan om verschillende redenen ontstaan. Patiënten kunnen onzeker zijn over de precieze plaats van de infectie, of artsen hebben tijdens hun onderzoek misschien niet de exacte locatie kunnen bepalen.

L03.111

Aan de andere kant heeft de code L03.111 betrekking op „Cellulitis van het kalf”. Deze code wordt gebruikt wanneer de infectie specifiek het kuitgebied aantast, het gebied tussen de knie en de enkel. Cellulitis van het kalf kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, zoals snijwonden, schaafwonden, insectenbeten of zelfs in verband worden gebracht met aandoeningen zoals spataderen.

L03.112

Als we langs het been gaan, komen we L03.112 tegen, de code voor „Cellulitis van de voet”. Het is een van de meest voorkomende bilaterale ICD-codes voor cellulitis in de onderste extremiteiten die worden toegekend wanneer cellulitis zich in de voet bevindt, die zich onder de enkel bevindt. Net als cellulitis in andere gebieden, kan voetcellulitis het gevolg zijn van verwondingen zoals snijwonden, schaafwonden of insectenbeten. Bovendien kan het ook in verband worden gebracht met aandoeningen zoals voetschimmel.

L03.113

Deze bilaterale cellulitis van de onderste ledematen met ICD 10-code - L03.113 wordt gebruikt om „Cellulitis van de enkel” aan te duiden. Deze code wordt relevant wanneer de cellulitis zich op de enkel bevindt, het gewricht dat de voet en het been verbindt. Enkelcellulitis kan het gevolg zijn van lichte verwondingen zoals snijwonden, schaafwonden of insectenbeten. Bovendien kan het zich ook manifesteren als een complicatie van een verstuikte enkel.

L03.114

L03.114 gaat verder van het been naar de tenen en staat voor „Cellulitis van de teen”. Deze bilaterale ICD-code voor cellulitis in de onderste ledematen speelt een rol wanneer de cellulitis specifiek een van de tenen aantast. Net als in andere gevallen kan teencellulitis het gevolg zijn van snijwonden, schaafwonden, insectenbeten of in verband worden gebracht met problemen zoals ingegroeide teennagels.

L03.115

Ten slotte komen we L03.115 tegen, wat overeenkomt met „Cellulitis van de dij”. Deze ICD 10-code voor bilaterale cellulitis in de onderste ledematen is van toepassing wanneer de infectie zich op de dij bevindt, het gebied tussen de heup en de knie. Net als andere gevallen van cellulitis kan cellulitis in de dij ontstaan door snijwonden, schaafwonden of insectenbeten. Bovendien kan het ook gepaard gaan met complicaties zoals lymfoedeem.

Welke bilaterale ICD-codes voor cellulitis in de onderste ledematen zijn factureerbaar:

Ja, de ICD 10 voor bilaterale cellulitiscodes van de onderste ledematen, namelijk L03.119, L03.111, L03.112, L03.113, L03.114 en L03.115, is factureerbaar. Deze codes worden gebruikt om de locatie van de cellulitis te identificeren, die zich op het niet-gespecificeerde deel van de ledemaat, de kuit, de voet, de enkel, de teen of de dij kan bevinden.

Klinische informatie

• Bilaterale cellulitis in de onderste ledematen is een bacteriële infectie die de huid en het onderliggende weefsel van beide benen aantast, gekenmerkt door roodheid, zwelling, warmte en pijn.
• Veelvoorkomende oorzaken zijn onder meer Staphylococcus aureus, samen met Streptococcus pyogenes, Escherichia coli en Pseudomonas aeruginosa.
• De risicofactoren voor bilaterale cellulitis in de onderste ledematen zijn onder meer leeftijdsgebonden gevoeligheid, verzwakt immuunsysteem bij diabetespatiënten, verhoogde kwetsbaarheid als gevolg van slechte beencirculatie (veneuze insufficiëntie), verhoogd risico op vochtophoping in de benen (lymfoedeem) en de kans op infectie door huidtrauma zoals snijwonden, schaafwonden of insectenbeten.
• De symptomen zijn onder meer roodheid, zwelling, warmte, pijn, gevoeligheid, koorts, rillingen en vermoeidheid.
• De diagnose is meestal gebaseerd op symptomen en lichamelijk onderzoek, mogelijk met bloedonderzoek of kweek.
• De behandeling omvat antibiotica gericht op de specifieke bacteriën die de infectie veroorzaken.
• Patiënten kunnen worden geadviseerd om de benen op te tillen en koude kompressen aan te brengen voor verlichting.
• Mogelijke complicaties van bilaterale cellulitis in de onderste ledematen omvatten infecties van de lymfevaten (lymfangitis) en lymfeklieren (lymfadenitis), naast het ernstige risico op levensbedreigende sepsis als de infectie zich in de bloedbaan verspreidt.

Synoniemen zijn onder meer:

• Bilaterale beencellulitis
• Bilaterale cellulitis van de onderste ledematen
• Bilaterale onderbeeninfectie
• Bilaterale infectie van de onderste ledematen
• Symmetrische cellulitis van de onderste ledematen
• Symmetrische cellulitis in de benen